Mijn leven lang ben ik een vechter geweest. Wat ik hiermee bedoel is dat ik niet snel opgaf. Als ik iets in mijn hoofd had om te doen deed ik het, hoe eng ik het ook vond. Veel van mijn uitdagingen hadden te maken met het opkomen voor het welzijn van dieren. Dat ik deze lef heb ontwikkeld vanuit mijn pijn heeft me meer gebracht als dat ik ooit had kunnen dromen. Ik gun iedereen deze lef!
Wat voor mij een openbaring is geweest, is het inzicht dat mijn gevecht om op te komen voor het welzijn van dieren indirect ook mijn persoonlijke gevecht was. Ik ben lange tijd de stem voor de dieren geweest door op diverse manieren op te komen voor hun behoeften.
Ik heb een radioprogramma gehad, organiseerde diverse evenementen, sprak op scholen en nog veel meer. Ik vond en vind nog steeds dat dieren recht hebben op hun eigen ruimte en vrijheid, recht op hun gevoelens, recht op hun natuurlijke behoeften, recht op plezier, enz. Met andere woorden: hun recht op bestaan. Uiteindelijk zag ik in dat dit gevecht ook ging om mijn eigen verlangens.
Ik had niet geleerd om aandacht te geven aan mijn eigen behoeften, maar moest juist altijd aan de behoeften van anderen denken. Door alleen maar te zorgen voor anderen heeft me dit in 2004 een burn-out opgeleverd.
Achteraf ben ik dankbaar voor mijn burn-out! De weg naar herstel was niet makkelijk, maar het heeft me wel gedwongen om meer met mezelf bezig te zijn. Het is nodig geweest om te ontdekken wie ik werkelijk ben en dat wie ik ben, er ook mag zijn! Diverse therapieën en coaching hebben mij geholpen om steeds meer contact te maken met mijn gevoel. Ik was dat gevoel al geruime tijd kwijt. Mijn hart zat wel op de goede plek, mijn hoofd deed het ook prima, maar de verbinding tussen hoofd en hart was ver te zoeken. Of ik was heel emotioneel en zacht en liet over me heen lopen of ik was heel hard en kon alleen maar vanuit mijn hoofd reageren. Er was geen tussenweg.
Ik ben dankbaar voor mijn reis. Nu ben ik alleen nog maar nieuwsgierig naar al het moois dat gaat ontplooien. Uitdagingen ken ik nog steeds, maar inmiddels vind ik het heerlijk om ze aan te gaan met alle liefde die ik voor mezelf voel.
Mijn eerste stap was hulp vragen toen ik het niet meer zag zitten. Ik hoop voor jou dat, als jij ook maar enigszins voelt dat je niet het leven leeft waar je ooit van gedroomd had, je ook hulp durft te vragen. Je hoeft het niet alleen te doen.
Sinds mijn eerste stap zijn er zoveel mooie mensen en mogelijkheden op mijn pad gekomen. Ik werd gedwongen om een helend proces met mezelf aan te gaan, dat resulteerde in een transformatie met 180 graden. Ik wens jou toe dat je het niet op een burn-out laat aankomen. Zorg goed voor jezelf en jouw behoeften! Het is je recht!
Je geboorterecht!
Mijn missie is om het leven van zowel mens als dier meer dan aangenaam te maken. Door een luisterend oor te zijn, door met je mee te voelen, jou je verhaal te laten doen, je te laten weten en voelen dat je er toe doet!
