Vanaf mijn 7e stond ik al in een sigarenwinkel en deed daar mijn klusjes voor snoep. Ik kreeg ook veel complimenten omdat ik al zo jong (rond mijn 9e) achter de toonbank stond. Geweldig vond ik het. Trots als een pauw stond ik als jong meisje mensen te helpen in een winkel. Hard werken is me met de paplepel bijgebracht.
Mijn vader was ook een harde werker.
Nooit ziek en als hij ziek was ging hij altijd door.
Zijn gezegde was altijd:
''alleen dood is een excuus om thuis te blijven".
Dat knoopte ik goed in mijn oren.
Ik kreeg de boodschap mee dat ziek thuis blijven niet oké was.
Ook ik heb dagen gehad dat ik op mijn tandvlees naar mijn werk ging.
Mijn collega's wilde ik niet in de steek laten ook al was ik nog zo kapot,
ik ging door.............
Ik kon er zelfs trots op zijn dat ik dat kon en deed.
Burn-out
In 2004 ben ik in een flinke burn-out terecht gekomen.
Dat is waarschijnlijk het beste geweest wat me kon overkomen.
Toen voelde dat niet zo!
Maar nu wel.
Nooit had ik beseft hoe hard ik aan het werk was.
Hoe erg ik altijd mijn best wilde doen.
Om een ander het naar de zin te maken.
En aardig gevonden te worden.
Niet dat ik me hier bewust van was.
Daar ben ik pas later achter gekomen.
Toen ik met mezelf aan de slag ging door mijn burn-out.
Hoe is dat bij jou?
Ben jij ook iemand die niet vies is van werken?
Ben je iemand die altijd door gaat?
En vindt je het vaak lastig om vrij te nemen of
thuis te blijven als je je niet zo lekker voelt?
Ik snap je!
Het roer om!
Door mijn burn-out ben ik me bewust geworden wat
echt belangrijk is. Ik was ver van mijn gevoel verwijderd.
Het pad wat ik heb gelopen heeft er voor gezorgd dat ik
een carriëre switch maakte.
Ik wilde vrijheid in mijn werk voelen.
Ik wilde me nuttig voelen in mijn werk.
In 2016 startte ik mijn eigen bedrijf.
Opnieuw hard werken
Door enthousiasme ben ik weer in de valkuil van hard werken gestapt.
Ik vond (en vind) mijn werk namelijk superleuk.
t Voelde niet als werk.
Dit zorgde ervoor dat ik vaak mijn grenzen overging
zonder dat ik me hier bewust van was.
Totdat ik voelde dat ik bijna weer tegen een burn-out aanliep.
Hoe snel voel jij je grenzen?
En wat doe je er dan mee?
Luister je er naar of wuif je ze weg?
Of vindt je het überhaupt moeilijk om je grenzen te voelen?
Van hardwerken naar HARTwerken
Ga in de vertroging!
Om je grenzen te leren voelen,
is het belangrijk dat je jezelf beter gaat leren kennen.
Dat je vanuit rust en ontspanning gaat voelen,
wat voor jou werkelijk van belang is.
Dat je gaat voelen waar je hart blij van wordt.
Zodra je meer aandacht gaat geven aan de
verlangens van je hart, ga je voelen
en werken vanuit een flow.
Die je geen energie kost,
maar energie geeft.
En je verbindt met je oeroude vertrouwen die je brengt
naar de ontdekkingsreiziger in jou.
ONTDEKKING VAN WAT HET LEVEN JE TE GEVEN HEBT.
Doordat ik dit pad heb gelopen en nog steeds loop heb ik het pad van Eigenliefde ontwikkeld.
Waarin je leert te leven vanuit je hart.
"Ik voel nu in elke cel in mijn lichaam dat het NIET gaat om hard werken maar om te werken vanuit het hart.
Werken vanuit een passie, waar je energie van krijgt ipv dat het werken je energie kost."
HARTwerken, dat is het nieuwe werken.
19 november 2021 heb ik een volle maan meditatie gedaan waarin ik mensen meeneem naar het veld van onvoorwaardelijke liefde.
Verbind met je hart en het diepe oeroude vertrouwen.
Ik deel hem hieronder met je.
Heb je de meditatie waardevol gevonden? Dan zou ik het heel fijn vinden als je deze blog wilt delen.
Mijn missie is om zoveel mogelijke mensen te laten voelen dat ons hart alle wijsheid en vertrouwen bij zich draagt om je mooiste leven te creëren.
Dank voor het delen!
Ps. Wil je vaker dit soort meditaties van mij ervaren?
Meld je dan aan voor de gratis community van moeten naar Ontmoeten op Facebook:
https://www.facebook.com/groups/vanmoetennaarontmoeten
Dikke knuffel vanuit mijn hart!
Brigitte Rijmers
